De Graafschap – FC Volendam
De Graafschap heeft zich na een valse competitiestart weer herpakt. Na vier wedstrijden staat de teller op 9 punten, wat genoeg is om in de bovenste regionen van de ranglijst te bivakkeren. Nu zijn onze seizoenen traditioneel lang en komen ze vaak wat langzaam op gang, dus zou je zeggen dat het ons nu weer iets té veel voor de wind gaat. Het moge dan ook bijna geen toeval zijn dat FC Volendam vanavond op bezoek komt. De ploeg die ons afgelopen november van het eigen veld af wist te blazen. Met de komst van de palingboeren betekent dat ook de terugkomst van Daryl van Mieghem. Hij is vanavond weer terug van niet zo lang weggeweest. Zoals we weten verdedigt hij dit seizoen het ´andere oranje´, na 5 jaar trouwe dienst in de Achterhoek. Om die reden is er dan ook het nodige werk verzet om hem een welverdiend afscheid te kunnen geven na afloop van de wedstrijd.
De vakantiegangers komen zo langzamerhand weer terug van de costa´s en verre oorden en zodoende is de Spinside vanavond weer piekfijn gevuld. Na de gebruikelijke pre match taferelen kan er om 20:00 afgetrapt worden. En wat ons wordt voorgeschoteld in de openingsfase is zeer behoorlijk. De jongens lijken er zin te hebben, wat leidt tot tig schoten op het Volendamse doel. Toch is het Volendam die met een voorsprong de rust in gaat. Iet wat fortuinlijk weet Volendam er nog twee in te prikken. Waaronder een slinkse treffer van Daryl van Mieghem. De tweede helft heeft weinig meer weg van een echte wedstrijd. In de 48ste minuut belandt de bal op de stip. Mühren weet daar vervolgens wel raad mee en pegelt de 0-3 op het scoreboard. En daarmee vallen we zo weer van onze roze wolk. Na die eerder benoemde sterke openingsfase is het vrij armoedig wat er op de mat wordt gelegd. Om het moraal te redden voor zowel de jongens op de tribune als op het veld wordt in het slot van de wedstrijd de support nog weer even versterkt. De naam Daryl van Mieghem klinkt dan ook minutenlang van de tribunes.
Als de scheidsrechter ons niet veel later verlost van een wedstrijd die geen wedstrijd meer was maken we ons op voor het afscheid van Daryl. Op het veld wordt een doek uitgelegd met daarop een tekst gericht aan de oud-Graafschapper. Het team van Volendam is dan zoals gebruikelijk op weg naar het uitvak om een feestje te vieren. Wat natuurlijk moet kunnen, zonder dat daarover en weer woorden zouden vallen. Wij zijn bezig met Daryl, zij met de achterna gereisde supporters. Ware het niet dat een enkele Volendammer bewust de binnendoor weg neemt en notabene een buikschuiver(!) maakt over het klaargelegde doek, waarna nog een paar palingmongolen over het doek menen te moeten kletteren. Een ongelooflijk gebrek aan respect wat men hier tentoonstelt. Niet alleen om het feit dat je met je tering poten van onze materialen afblijft, maar ook omdat supporters op een voetbalveld ‘kwetsbaar’ zijn. Als de ‘daders’ een tik op hun neus hadden gekregen voor dit gedrag, wat meer dan terecht was geweest, was het voor de buitenwacht natuurlijk gemakkelijk om weer met het bekende vingertje naar de supporters te wijzen die met hun poten niet van spelers af kunnen blijven. Gelukkig wordt enige escalatie in de kiem gesmoord en kan het afscheid van Daryl ondanks een valse start wél op respectvolle wijze aanvangen. Daryl wordt middels een aardappelkistje gevuld met 41 Achterhoekse streekproducten (hij scoorde 41 goals in totaal), een foto en een graafschapsjaal bedankt voor bewezen diensten. Zichtbaar aangedaan keert hij vervolgens catacombewaarts onder luidt applaus van een goed gevulde Stadion De Vijverberg. Hopende dat ie minstens drie/vier van zijn nieuwe collega’s nog even de huid vol heeft gescholden en heeft gevraagd waar ze wel niet dachten mee bezig te zijn.
Daryl, nogmaals dank!
