De Graafschap – Jong PSV
Precies één punt uit de laatste vier wedstrijden. Een beroerde serie, maar we zijn inmiddels wel bekend met het klappen van de zweep. Henkie heeft ongetwijfeld weer ‘goed getraind’ van de week, nadat er in de kleedkamer in Leeuwarden wat harde woorden zijn gevallen. De over-mijn-lijk-mentaliteit ontbrak volgens de trainer. Met die harde woorden in het achterhoofd wordt er hoopvol begonnen aan de eerste thuiswedstrijd van 2018. De wedstrijd is nog maar net 10 minuten oud of de desbetreffende woorden lijken een zalvende werking te hebben. Resultaat; een rappe 1-0. De goaltune klinkt vervolgens minutenlang door op VAK 22, dat ondanks de tegenstander van vanavond de lijn van Cambuur-uit feilloos voortzet. Een paar tellen later vliegt zelfs de 2-0 binnen! Ondanks dat de 2-1 al snel valt, doet dat niets af aan de stemming op het vak. Tot dat moment lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht en lijken de heren hun woorden om te zetten in daden.
Als een ieder zijn balletje gehakt weer heeft weggespoeld start de tweede helft. Een helft waaruit blijkt dat de ploeg inderdaad niet beschikt over de over-mijn-lijk-mentaliteit en het ontbreken van de D’RAN spirit, zoals Sjoerd Ars eerder liet aantekenen. De pot kibbelt voort tot aan de 82e minuut. Boze tongen op het vak wisten al te melden dat het niet heel vreemd zou zijn, dat De Graafschap een voorsprong uit handen zou geven. Dat was namelijk in de vier voorgaande wedstrijden ook al het geval. De 2-2 valt dan ook uit een penalty die nooit wegegeven had hoeven worden. Als we met zo’n 100 man sterk alsnog die drie punten binnen willen houden en het uiterste van onszelf eisen, laten de gasten op het veld ons en de rest van het stadion volledig in de steek. In de blessure tijd tekent Jong PSV de 2-3 aan en de woede en het ongeloof wordt uitgedrukt in een zeldzame stilte op VAK 22.
In de gebruikelijke ‘ereronde’ word even duidelijk gemaakt hoe we over de prestaties van de laatste weken denken. Vaak verlies dat hoort erbij, maar 1 punt uit 5 wedstrijden is onacceptabel en graafschap-onwaardig. Er zullen vast wel weer ‘harde woorden’ zijn gevallen in de kleedkamer en er zal vast wel weer goed worden getraind in de komende week, maar op D’RAN-mentaliteit valt niet te trainen. Dat moet erin zitten. Sinds Go-Ahead thuis in mei 2016 is dat nog maar een zeldzaam fenomeen op De Vijverberg. Gebrek aan kwaliteit kunnen we onze speler zelf niet verwijten, maar als het op dit cruciale punt stukloopt, dan is een soortgelijke tweede seizoenshelft als die van vorig jaar bijzonder ver weg. De komende weken is het D’ROP of D’RONDER.
Komende vrijdag staat Maastricht-away op het programma. Ook dan zullen we, ondanks de dramatische prestaties op het veld, weer goed vertegenwoordigd zijn. Nog lang niet alle tickets hebben hun weg over de toonbank al gevonden. Dus wees erbij en laat zien het niet aan ons supporters ligt!
