Cambuur – De Graafschap
Na de winterstop begint de tweede competitiehelft voor ons 188 kilometer noordwaarts in Leeuwarden. Een wedstrijd die voor het begin van de competitie als topper zou gelden, maar niets anders is waar. Waar Cambuur zich in een soortgelijke situatie als ons bevindt in het vorige jaar, hebben wij verzuimd ons stevig in de top van de competitie te nestelen. Desondanks zijn we als groep met ruim 40 man ook vanavond weer goed vertegenwoordigd in het uitvak, waar bij velen de goal van Tarfi nog in het geheugen gegrift zal staan.
Na grondig fouilleren, een door een bedrijf georganiseerde pyro en een hijsdoek op de lange zijde van Cambuurkant rolt de bal weer. De stembanden hebben zich weer op kunnen laden, waar dan ook direct dankbaar gebruik van wordt gemaakt. Vanaf het uitvak zijn we vanaf de aftrap direct goed hoorbaar. Een treffer van Sjoerd Ars mag daaropvolgend niet ontbreken. We mogen toch niet hopen dat die gasten op het veld in de winterstop het idee hebben gekregen dat de wedstrijden in de tweede seizoenshelft maar 10 minuten duren, want na de 10e minuut is het Cambuur wat de klok slaat. Op het veld althans, want de M.I.-Side lijkt tot zover nog niet ontwaakt uit haar winterslaap. 10 minuten na de openingstreffer veert het stadion toch op, want de onvermijdelijke 1-1 vliegt tegen de touwen en ondanks de aanhoudende support vanuit het vak valt op een paar tellen voor de rust de 2-1 binnen.
Waar het strijdplan op het veld drastisch moet veranderen, gaan wij verder waar we gebleven waren. De 3-1 kunnen we net als de dreigende positie als grijze middenmotor niet veranderen. De ietwat gelukkige 3-2 verandert vervolgens weinig aan het wedstrijdbeeld en dus kunnen we ons gaan maken voor de terugreis en een lange tweede seizoenshelft als de mannen van Henk de Jong op deze voet doorgaan. Het lijkt erop dat we het grootste gedeelte van de eerste 19 wedstrijden boven onze stand hebben geleefd.